G-01 Zonguldak Üst Karbonifer istifi kalın kömür damarlarını içeren  lagüner/karasal çökellerden oluşur. Türkiye’de Karbonifer yaşlı kömürler sadece Zonguldak havzasında bulunur. Zonguldak kömür jeoparkının teması taşkömürü olup, Zonguldak havzasında kömüre dayalı sanayinin tarihi Osmanlı İmparatorluğu zamanında 1829 yılında Uzun Mehmet tarafından yapılan ilk keşfe kadar dayanmaktadır. Havzanın endüstriyel ve kültürel miras açısından uluslararası önemi göz önüne alındığında, taşkömürü madenciliği hem sanayi devrimi sırasında hem de yabancı sermayeden yerli sermayeye geçiş sürecinde Avrupa ile Türkiye arasında bir bağ oluşturmuştur. 

Havzanın Üst Karbonifer birimleri birbirini takip ederek gelişmiş üç formasyon [Alacaağzı (Namuriyen), Kozlu (Vestfalya A) ve Karadon (Vestfalya B-D]) olarak tanımlanmıştır. Kömür damarları, Hersiniyen orojenik hareketlerinden etkilenen, yaklaşık 3.500 m kalınlığında olan  Namuriyen’den Westfalian D zamanına kadar gelişmiş progradasyonel delta ve taşkın ovası istiflerinde yer almaktadır. Genel olarak Zonguldak havzasında, Namuriyen'de 8’e kadar, Westfalian A'da 20 ila 26 arasında ve Westfalian B, C ve D'de 8'e kadar kömür damarı vardır. Ancak kömür damarlarının kalınlığı ve sayısı yanal fasiyes değişiklikleri ve farklı erozyonal etkiler nedeniyle önemli ölçüde değişir. 

Armutçuk’da yer alan ve G01 jeositi olarak belirlenen lokalite, Namuriyen yaşlı Alacaağzı Formasyonu'nun üst kesimleri ile Westfaliyen A yaşlı Kozlu Formasyonu'nun en alt bölümüne ait kömür damarlarının gözlemlenebildiği için en iyi yüzlektir.